Grocka je jedna od 17 beogradskih opština, sa 15 naselja, 100 000 stanovnika i površinom od 292 km2.
Dunav pored Grocke prolazi u dužini od 24 km, a teritoriju preseca autoput i železnička pruga u pravcu Atine i Sofije, kao i magistralni putevi Beograd – Smederevo – Istočna Srbija i Beograd – Mladenovac – Šumadija.
Kako se nalazi na samoj ivici panonskog basena, Grocka je izložena umereno – kontinentalnoj klimi koja se ogleda u vrlo niskim zimskim i visokim letnjim temperaturama.
Glavnu crtu ovom podneblju daju zapadni i severo – zapadni vetrovi, koji sa Atlantika donose vlažne vazdušne mase sa dosta padavina, koja posebno utiču na razvoj voćarstva.
Prvo pominjanje Grocke pod slovenskim nazivom GARDEC datira iz 878. godine, a za vreme turske vladavine pominje se pod nazivom HISARLIK ( utvrđena vojna postava na carigradskom drumu ) . Administrativni centar i sedište Nahije Grocka je postala u vreme Prvog srpskog ustanka. S jedne strane, Grocka je bila varošica, odnosno administrativni i trgovački centar, a sa druge – seosko naselje sa izvanrednim prirodnim uslovima, odredio je osnovnu podelu starih gročanskih kuća na varoške i seoske. U jednoj od takvih kuća nalazi se Zavičajni muzej Grocke, koji je otvoren1982. godine u Rančićevoj kući.
