Vekovima se o Homolju ispredaju čudne priče protkane misterijama. To nije neobično za kraj koji civilizacija nije stigla da oskrnavi, i koji u sebi krije lepote i čudesa kakva se retko viđaju, a zbog kojih ga, oni koji ga pre ili posle otkriju, nazivaju rajom na zemlji.
Kročivši u naše predele pune tajnovitih šuma, razigranih potoka, smaragdno zelenih izvora, drevnih običaja i građevina iz davnina – onaj ko je kao dete voleo i čitao bajke imaće utisak da je zakoračio u jednu od njih.
Kapiju Homolja čini na zapadu Gornjačka klisura, kroz koju reka Mlava otiče u zagrljaj Dunavu. Gornjačka prečaga se preko donjeg toka reke nadovezuje na obronke Beljanice, južne granice Homolja. Idući ka istoku preko Crnog vrha dolazi se ka Boru i Negotinskoj krajini, dok se Kučevo nalazi sa severne strane Homoljskih planina.
Na 167. kilometru od Beograda i 80. kilometru od Požarevca, na površini od 760 kvadratnih kilometara, nalazi se opština Žagubica sa svojih 17 naselja i oko 15 000 stanovnika.
Žagubica je varoš sa oko 4 000 stanovnika i sedište istoimene opštine Istočne Srbije i Homolja. Leži na severnoj strani Beljanice, na obali čiste i bistre reke Mlave. Okružena je još uvek nedirnutom prirodom kojom dominiraju pravi biseri i spomenici prirode, koji po svojim osobenostima zaokupljaju pažnju svetskih stručnjaka.
